Moenie self wraak neem nie, geliefdes, maar laat dit oor aan die oordeel van God (Romeine 12:19).

ʼn Digter het eenmaal geskryf dat om ʼn gesig te sién altyd die sleutel tot verwantskap en omhelsing sal bly.

Anders gestel, dis eers wanneer ons mense van naby leer ken dat ons hulle begin begryp en waardeer vir wie hulle is.

Hoe hierdie soort kennis jou kan help om selfs jou grootste vyand met meer deernis te bejeën, word aangrypend verwoord in die gedig “Revenge” deur die Palestynse digter Taha Muhammad Ali. In sy worsteling om die man wat sy pa vermoor het te vergewe, skryf hy: Lees Verder>>

Moet oor niks besorg wees nie, maar maak julle begeertes in alles deur gebed en smeking en met danksegging aan God bekend. En die vrede van God wat alle verstand te bowe gaan, sal oor julle harte en gedagtes die wag hou in Christus Jesus (Filippense 4:6-7).

Ek preek vir myself wanneer ek vandag hierdie woorde skryf.

Die vrede waarna die wêreld elke dag verlang, begin altyd by mense wat vrede in hulleself omdra. Lees Verder>>

“Geseënd is die vredemakers, want hulle sal kinders van God genoem word” (Matteus 5:9).

Verlede Sondag, 11 November, is die 100-jarige einde van die Eerste Wêreldoorlog in Europa en Engeland gevier.

Een van die plekke wat aan die viering meegedoen het, was Sunderland, ʼn kusdorp in die noordooste van Engeland wat destyds direk deur die oorlog geraak is. Lees Verder>>

Ek het in hierdie wêreld ʼn bitter swaar ding gesien: dat ʼn man rykdom opgaar en dit vir hom ellende bring … Wat help dit dat hy hom vir wind afgesloof het? Hy slyt die res van sy lewe in die donker, in smart, ellende en bitterheid (Prediker 5:12, 15-16).

Hoewel ons werk ʼn voorreg bly wat ons lewe kan bevry en veredel, kan dit ons ook oneindig vermoei en gespanne laat.

Dit is veral waar van die korporatiewe wêreld waar mense dikwels ervaar dat hulle ʼn onpersoonlike skakel in ʼn groot maatskappy is – een van baie werktuie wie se prestasies dikwels net aan één iets gemeet word: hoeveel geld of inkomste jy genereer. Lees Verder>>

Harde werk bring beloning; om net te praat bring gebrek (Spreuke 14:23).

By die ingang van die meeste Duitse strafkampe tydens die Tweede Wêreldoorlog het, ironies genoeg, hierdie woorde gestaan: Arbeit macht frei – Arbeid maak vry.

Ironies, ja, want in die konteks van daardie tyd is die ware doel van die strafkampe – die uitbuiting en uitwissing van duisende gevangenes – met hierdie vroom slagspreuk verdoesel. Lees Verder>>

Barmhartig en genadig is die Here, lankmoedig en vol liefde. Hy sal ons ons sonde nie bly toereken en nie vir ewig toornig bly nie … So ver as die ooste van die weste af is, so ver verwyder Hy ons oortredinge van ons (Psalm 103:8-9, 12).

Ek stel belang in sport, veral die sielkundige kant daarvan.

Want in sport, soos met die gewone lewe, moet ons gedurig leer hoe om met grasie te wen én te verloor. Ja, hoe om ons suksesse en oorwinnings, maar ook ons terugslae en teleurstellings, met volwasse emosies te hanteer. Lees Verder>>

“Ek sal opstaan en na my pa gaan” (Lukas 15:18).

Om te glo verg nie net vertroue in God se troue en vergewende liefde nie.

Dit vra ook ʼn bepaalde vorm van selfvertroue – die oortuiging dat God nie moeg sal raak vir al ons gesukkel nie. En dat ons elke dag opnuut mag opstaan om na God toe te gaan, al het ons Hom gefaal.

Dit is presies hierdie selfvertroue wat ondermyn word wanneer ons teen ons eie beterwete toegee aan ongesonde versoekings, of terugval in allerlei slegte gewoontes en gebruike. Lees Verder>>

“Dít verseker Ek julle: Wie in My glo, sal ook die dinge doen wat Ek doen; en hy sal nog groter dinge as dit doen, omdat Ek na die Vader toe gaan” (Johannes 14:12).

In Johannes 14:12 maak Jesus ʼn merkwaardige uitspraak, naamlik dat ons as sy dissipels in die toekoms nog groter dinge sal doen as wat Hy gedoen het.

Met die eerste aanhoor van Jesus se woorde klink dit ietwat vergesog. Totdat ons dieper daaroor nadink en veral die voortuitgang van ons kultuur en samelewing in oënskou neem. Hier is dit veral die verstommende ontwikkeling op die terrein van die mediese wetenskap wat ons opval. As gelowiges moet ons die waarde en betekenis hiervan nie onderskat nie. Lees Verder>>

Jesus vra hom toe: “Wat wil jy hê moet Ek vir jou doen?” Die blinde man antwoord Hom: “Rabboeni, dat ek kan sien” (Markus 10:51).

Wie soos die blinde Bartimeus vir Jesus as die Seun van God erken, Hom onvoorwaardelik begin volg en voortdurend na Hom bly roep, kan vertrou dat Hy na hulle sal luister.

Dit is dan ook presies wat in dié verhaal gebeur. Nie net vra Jesus die skare om die blinde Bartimeus te roep nie; Jesus gaan ʼn stappie verder. Wanneer Bartimeus uiteindelik voor Hom staan, vra Jesus vir hom: “Wat wil jy hê moet Ek vir jou doen?” Lees Verder>>

Hy gooi toe sy bokleed af, spring op en kom na Jesus toe (Markus 10:50).

ʼn Ander aspek van geloof wat in die blinde Bartimeus se verhaal na vore kom, is die moed om jou sekuriteite prys te gee en Jesus onvoorwaardelik te begin volg.

Soos Dietrich Bonhoeffer dit reeds in die vorige eeu uitgedruk het: “When Christ calls you, He bids you, come and die.”

In watter mate die blinde Bartimeus hiertoe bereid was, sien ons in die byna ongeërgde manier waarop hy sy bokleed afgooi toe hy hoor Jesus roep na hom. Baie lesers sal waarskynlik nie eens hierdie byna onopvallende handeling raaklees nie. Maar wat ʼn gebaar! Wat ʼn opoffering! Lees Meer>>