“Maar Ek sê vir julle: Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat vir julle vervolg, sodat julle kinders kan wees van julle Vader in die hemel” (Matteus 5:44).

Oor wat dit beteken om jou vyande lief te hê, of hulle ten minste met deernis te behandel, is daar al verskeie insiggewende uitsprake gemaak.

Die bekendste hiervan is waarskynlik dié van Abraham Lincoln wat oor hierdie radikale gebod van Jesus die volgende vraag gevra het: “Do I not destroy my enemy when I make him or her my friend?” Lees Verder>>

Kennis begin met die dien van die Here (Spreuke 1:7).

Selfverheffing bring vernedering; wie nederig is, het wysheid (Spreuke 11:2).

Onlangs loop ek ʼn interessante boek vol lewenswyshede van verskillende musikante in ʼn boekwinkel raak.

Sommige aanhalings gaan oor die opwinding van die kreatiewe proses, selfs die verwondering dat ander nie daardie spesifieke kreatiewe geleentheid of opening raakgesien en gevul het nie. Lees Verder>>

Aan elkeen afsonderlik word ʼn werking van die Gees gegee tot voordeel van almal (1 Korintiërs 12:7).

Ek het ʼn vriend wat openlik erken dat hy maklik angstig raak, veral wanneer dinge nie uitwerk soos hy dit beplan het nie.

Soos toe hy eenkeer op pad lughawe toe vertraag is en byna sy vliegtuig verpas het. Tot vandag toe onthou hy die angssweet van die oomblik. Lees Verder>>

ʼn Goeie naam is meer werd as groot rykdom, die goeie gesindheid van ander meer as silwer en goud (Spreuke 22:1).

Om ʼn naam te hê is uiteraard belangrik.

Ons naam dui op ons identiteit. Dit sê en beskryf wie ons is. Dit herinner ons ook dat ons iewers behoort. Iewers ingeweef en ingeskakel is. Lees Verder>>

Jesus het vir haar gesê: “Maria!” (Johannes 20:16).

Jesus vra hom die derde keer: “Simon seun van Johannes, het jy My lief?” (Johannes 21:17).

Dit is opvallend dat Jesus, toe Hy tydens sy aardse lewe mense as vriende opgesoek het, hulle telkens op hulle naam genoem het.

Die voorbeelde is talloos: Petrus, Saggeus, Johannes, Lasarus, Paulus, Maria, Marta … Lees Verder>>

“Niemand het groter liefde as dit nie: dat hy sy lewe vir sy vriende aflê. Julle is my vriende as julle doen wat Ek julle beveel” (Johannes 15:13-14).

Dit is bekend dat Paulus, wanneer hy oor Jesus verlossingwerk skryf, gewoonlik regsterme gebruik.

Hy getuig hoe Jesus deur sy offerdood aan die kruis ons sondeskuld gedra en uitgewis het. En hoe ons daardeur die oordeel en toorn van God, die groot Regter, vrygespring het. Lees Verder>>

“Maar Ek sê vir julle: Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat julle vervolg, sodat julle kinders kan wees van julle Vader in die hemel. Hy laat immers sy son opkom oor slegtes en goeies” (Matteus 5:44-45).

Met die aanbreek van die lente begin die bome op ons tuisdorp weer opvallend blom.

Na aanleiding hiervan merk my skoonma die ander dag op: “Dis tog merkwaardig hoe die bome wat die meeste son kry die vinnigste en meeste begin blom en uitloop.” Lees Verder>>

Loof die Here, roep sy Naam uit; maak onder die volke sy dade bekend. Sing vir Hom, speel vir Hom; praat met oorgawe van al sy wonderwerke (Psalm 105:1-2).

Soos vreemde sterre in die nag, verskyn daar soms mense op die horison van ons geskiedenis wat ʼn vars en nuwe blik op die lewe het.

Mense wat dinge aanpak en doen wat so oorspronklik en verbeeldingryk is dat dit ander telkens in blywende verwondering laat. Lees Verder>>

Ons het ons immers nie op vindingryke fabels verlaat toe ons die kragtige teenwoordigheid van ons Here Jesus Christus aan julle bekend gemaak het nie … Julle doen die regte ding as julle daarop fokus soos op ʼn lamp wat in ʼn donker plek skyn, totdat die dag aanbreek en die môrester opgaan in julle harte (2 Petrus 1:16, 19).

En die hoop beskaam nie, want God se liefde is in ons harte uitgestort deur die Heilige Gees wat aan ons gegee is (Romeine 5:5).

Die meeste mense wat ouer word, begin hulle lewe algaande inperk.

Hulle reis al minder, gaan bly in kleiner plekke, doen afstand van oortollige besittings en onttrek hulle al meer van die alledaagse lewe. Baie verloor selfs belangstelling in die mense of dinge wat hulle vroeër begeester het. Lees Verder>>

“Hy was nog ver weg, toe het sy pa hom al gesien. Hy het hom innig jammer gekry, na hom gehardloop, hom om die nek geval en hom gesoen” (Lukas 15:20).

Dikwels wanneer ek die troos vergeet wat die evangelie ons bied, dink ek aan ʼn eenvoudige verhaal waarvoor my kinders, toe hulle kleiner was, baie lief was.

Dit gaan oor die voortvarende dogtertjie Charlotte wat altyd gereed was vir nuwe avonture. Al was die meeste van haar inisiatiewe oorhaastig en riskant. En dan was daar haar goeie vriend, Patrick, wat altyd aan haar sy was, maar veel meer beskeie en versigtig as Charlotte. Sodat sy hom dikwels van lafhartigheid en pieperigheid beskuldig het. Lees Verder>>