God het ons dan nou vrygespreek omdat ons glo. Daarom is daar nou vrede tussen ons en God deur ons Here Jesus Christus (Romeine 5:1).
Dit is gepas dat ons in die aanloop tot Goeie Vrydag sal kyk na wat Paulus in Romeine 5 die vrug van God se vryspraak noem.
Want dít is presies wat deur Jesus se kruisdood gebeur het: God het die skuldige mensdom vrygespreek, die las van sonde en skuld wat so swaar op ons rus, eens en vir altyd verwyder.
Dit gaan goed met mense vir wie u huis ‘n tuiste is:
hulle hou nie op om U te prys nie (Psalm 84:5).
Ek onthou nog goed toe ek die eerste maal die belang van ‘n gesellige en warm ruimte vir die belewing van egte ontmoeting en geloofsgemeenskap ontdek het.
Dit was ironies genoeg in Denemarke tydens die negentigerjare.
‘n Vriend in Arhus, tweede grootste stad in Denemarke, het my die kerk gaan wys waar hy destyds as studenteleraar gewerk het.
Ja, my oortredinge ken ek en van my sonde bly ek altyd bewus (Psalm 51:5).
Om heilig te lewe soos wat die Bybel ons vermaan, beteken – soos ons gister gehoor het – dat ons as gelowiges dit sal waag om ánders te leef.
Één manier om anders te leef en só nader te kom aan die Bybelse ideaal van heiligheid, is om altyd bereid en grootmoedig te wees om jou foute en oortredings te erken.
Openlik te sê en te bely dat jy drooggemaak het.
Nee, soos Hy wat julle geroep het, heilig is,
moet julle ook in julle hele lewenswandel heilig wees (1 Petrus 1:15).
In die Bybel word ons meermale gemaan om soos God heilig te wees (Lev 19:2; 1 Pet 1:15).
Dit is ons roeping. Daartoe is ons wat in Christus glo, bestem – om as sy kerk sonder vlek of rimpel, heilig en onberispelik met Hom te leef (Efes 5:27).
Maar wat beteken dit om heilig te wees?
Hulle het almal elke dag getrou by die tempel bymekaar gekom,
van huis tot huis die gemeenskaplike maaltyd gehou,
hulle kos met blydskap en in alle eenvoud geëet, en God geprys (Handelinge 2:46).
Om hierdie rede moet ons soveel kragtiger vasgryp aan wat ons gehoor het,
sodat ons nie dalk wegdrywe nie (Hebreërs 2:1).
Susan Groves, ‘n Anglikaanse priester en sielkundige wat wyd lees en graag leer van ander tradisies, stuur dié week haar gedagtes oor lydenstyd aan ‘n paar vriende.
Die stuk laat ‘n mens diep nadink oor die erns waarmee ons as Christene die lydenstyd sien en vier.
Mag julle sy liefde ken, liefde wat ons verstand te bowe gaan,
en mag julle heeltemal vervul word met die volheid van God (Efesiërs 3:19).
Liefde bly een van die mees misbruikte terme van ons dag.
Mense praat maklik daaroor, dikwels in onrealistiese en hoogs sentimentele terme, asof hulle presies weet wát dit beteken en hóé dit werk.
Dít terwyl die ware liefde waartoe die evangelie ons aanmoedig, ‘n moeisame weg kan wees – een wat lynreg téén ons natuurlike sentiment en gevoelens ingaan en ook groot opofferings vra.
Moenie hooghartig wees nie, maar skaar julle by die nederiges (Romeine 12:16).
Onlangs vind ek ‘n papiertjie wat ‘n vriend ‘n tyd gelede in my hand gedruk het.
Dit is ‘n aanhaling uit ‘n boek van die bekende Indiese skryfster, Arundhati Roy, genaamd “The Cost of Living”. Roy het op ‘n jeugdige ouderdom die gesogte Booker-prys verwerf met haar hartroerende boek: “A God of small things”.
Die Here is naby die gebrokenes, Hy help die moedeloses (Psalm 34:19).
Ek het ‘n naby-familielid wat aan depressie ly.
Dit kom jare lank reeds aan, maar daar was ‘n periode van vyf jaar wat dit intenser en slegter geraak het – ‘n tyd toe die donkerte oorgevat en hy letterlik van die toneel verdwyn het.
Op ‘n vriend se liefde kan jy altyd reken (Spreuke 17:17).
Twee vroue wat vir jare lank boesemvriendinne was, het op ‘n stadium tragies van mekaar vervreem geraak.
Dit het gegaan oor die een se egskeiding wat verdeelde lojaliteit en verwyte gebring het.
Ons het dus nou deur die bloed van Jesus vrye toegang tot die heiligdom,
en dit op ‘n weg wat nuut is en na die lewe lei (Hebreërs 10:19-20).
Van die bekende skrywer, Maria Elizabeth Rothman, beter bekend as MER, word die volgende vertel.
Hoe sy in haar oudag tog bekommerd was oor die uitkoms van haar lewe. Of – soos baie vromes daardie tyd gepraat het – alles wél was met haar siel en sy haar Skepper eendag met ‘n rein en skoon gewete sou kon ontmoet.
