Dit is ook heeltemal reg dat ek so aan julle almal dink, omdat julle my na aan die hart lê (Filippense 1:7).

Nog ‘n tree op die pad na groter deernis, aldus die skrywer Karen Armstrong, is om die gelykheid van alle mense te aanvaar en te waardeer.

Dit beteken onder andere om met vrymoedigheid uit te reik na die vreemdeling, die uitlander en selfs hulle wat, ten minste in jou gedagtewêreld, ‘n soort vyand is.

Deur dít te doen, verbreed ons ons horisonne, leer ons ander mense, nuwe kulture asook vreemde tradisies beter ken. En dra ons by tot groter vrede en harmonie in ‘n wêreld wat dikwels gekenmerk word deur diep vooroordele en klowe, stryd en selfs openlike oorlog en aggressie. Lees verder >>

 Ek sal hulle droefheid in vreugde verander, Ek sal vir hulle ‘n uitkoms gee: Ek sal hulle bly maak, hulle sal geen kommer meer hê nie (Jeremia 31:13).

Karen Armstrong noem die klein menslike optredes of woorde waardeur ‘n mens warmte en deernis in ander se lewe kan indra gevulde oomblikke, in haar woorde “spots of time”.

Sy kry die woorde by die digter, William Wordsworth, wat op ‘n stadium geskryf het: Lees verder >>

Wat is beter as die regte woord op die regte tyd? (Spreuke 15:23).

Om met deernis te leef en só ‘n verskil aan ander se lewe, ja, uiteindelik aan ‘n hele samelewing te maak, vra dikwels nie groot dade of opofferinge nie.

‘n Enkele woord van aanmoediging of waardering kan die deure daartoe oopmaak.

Presies soos ‘n familielid onlangs beleef het. Lees verder >>

Neem my juk op julle en leer van My, want ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed (Matteus 11:29).

Een van die eerste stappe, volgens die skrywer Karen Armstrong, om deernisvoller in ‘n koue en onsimpatieke wêreld te leef, is eenvoudig om meer oor deernis te leer.

Oor waar dit vandaan kom, hoe dit ontwikkel het, wie oor eeue heen die draers daarvan was en waartoe dit alles gelei het.

In dié opsig herinner Armstrong ons aan iets wat miskien minder bekend vir baie gelowiges is. Dit is dat daar reeds twee eeue vóór Christus mense was wat ter wille van ‘n toleranter en deernisvoller samelewing, opgestaan het téén die kultuur van vergelding, geweld en uitbuiting wat destyds onder meeste volke gangbaar was. Lees verder >>

Maar Ek sê vir julle: “Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat vir julle vervolg (Matteus 5:44).

Karen Armstrong, ‘n bekende godsdienstige skrywer, se boek “Twelve steps to a compassionate life” is ‘n insiggewende en hoopvolle boek.

In ooreenstemming met die Bybelse siening van die mens, herinner sy ons allereers daaraan dat ons nie so waffers is as wat ons dikwels dink ons is nie.

Die potensiaal tot selfsug, geweld en wanorde skuil diep in ons almal. Dit is selfs in ‘n sekere mate fisiologies vasgelê en kan onder sekere omstandighede onverwags na vore kom. Lees verder >>

Geseënd is die vredemakers, want hulle sal kinders van God genoem word (Matteus 5:9).

Die bekende oorlogsveteraan wat later ook president van Amerika geword het, generaal Dwight Eisenhower, het ná die Tweede Wêreldoorlog ‘n merkwaardige en baie dapper uitspraak gemaak.

Sy woorde was: “I hate war as only a soldier who has lived it can, only as one who has seen its brutality, its futility, its stupidity.”

‘n Mens verbly jou werklik daarin dat ‘n invloedryke leier soos Eisenhower tot hierdie bevrydende insig en besluit kon kom. Dit ook sonder huiwering kon sê. Lees verder >>

Toe sê Dawid vir Natan: “Ek het gesondig teen die Here” (2 Samuel 12:13).

Hy het hom verootmoedig deur aanhoudend te vas, hom terug te trek en op die grond te lê (2 Samuel 12:16).

Die huidige gewoel in die wêreld noop ons om opnuut na te dink oor wat egte moed en dapperheid eintlik beteken.

Want dit mag vir sommige dapper en heroïes klink om jouself in militêre gewaad te klee en die strydbyl teen jou teenstanders met aggressie en geweld op te neem. Om oorlog te maak en die stede en inwoners van ‘n ander volk met jou vuurpyle en bomme te bestook en te vernietig. Lees verder >>

Sal u wondermag ondervind word in die duisternis van die dood, u redding in die land van vergetelheid? (Psalm 88:13).

“… maar vir U is selfs die duisternis nie donker nie (Psalm 139:12).

Onlangs tydens ‘n kursus kla ‘n leraar hoe moeilik dit is om altyd positief en blymoedig te bly, om daagliks met hoop te leef.

Hy het alle rede om so te voel.

Hy werk in ‘n gebied van die Kaapse vlakte waar jeugbendes gereeld amok maak. Net die vorige dag toe hy sy kinders by die skool aflaai, vind hulle die skool se hekke vir die soveelste maal afgebreek, die geboue nog eens geplunder. Die kinders is al moedeloos hieroor. Self voel hy magteloos en gefrustreerd. Lees verder >>

Laat albei saam groei tot met die oes (Matteus 13:30).

Die Here het hulle geplant om sy roem te vermeerder (Jesaja 61:3).

Jesus se gelykenis van die onkruid tussen die koring bly ‘n fassinerende verhaal.

Dit herinner ons onder andere daaraan dat ons nie by voorbaat mense op hulle baadjie, met ander woorde op hulle uiterlike, moet takseer nie.

En só, voortydig en dikwels onregverdiglik, mense veroordeel en afskryf.

Nee, gee kans, wag – mense kan jou verras. Lees verder >>

Om te glo, is om seker te wees van die dinge wat ons hoop (Hebreërs 11:1).

Dit het my nog altyd geïnteresseer hoe mense daartoe kon kom om ‘n pad oor die ruwe Swartberge te bou.

Die storie hieroor ontdek ek toe onlangs in die museum van Prins Albert, daardie kleurryke dorpie aan die voet van hierdie indrukwekkende bergreeks.

Ten tyde van die ondersoek na ‘n moontlike pas oor die berg, was daar – so lui die storie – ‘n ernstige, hoewel deels komiese gesprek tussen die destydse burgemeester, Jan Luttig en die beroemde padbouer, Thomas Bain. Lees verder >>